Geboren in 1951 te Gieterveen, Noord-Oost Drenthe. Met name door de liedjes van onder andere Boudewijn de Groot en Armand probeerde ik half jaren zestig gedichten/liedteksten te schrijven. Terzelfder tijd begon ik gitaar te spelen en trad vanaf eind jaren ’60 voornamelijk in jeugdcentra op met liedjes van onder andere Woody Guthrie, Bob Dylan en Donovan. Tussendoor droeg ik regelmatig eigen gedichten voor. De eerste versjes verschenen vanaf 1970 in periodieken. Met het zingen en optreden ben ik halverwege de jaren ’80 gestopt. Folkmuziek was uit de mode, disco really made it, jeugdcentra gingen dicht en ik wilde mij liever bezighouden met het schrijven van verhalen en light verse gedichten/versjes. In 1973 verscheen voor het eerst een gedicht van mij in een boekje (uitg. Drentse + Asser Courant). In 1975 mijn eerste bundel, Stormen & Stilten (uitg. De Schakel), spoedig gevolgd door Van kindsaf, (idem) en in 1993 Over de brug (uitg. Servo). Het schrijven van gedichten stokte, columns en verhalen namen steeds meer de overhand. Door de jaren heen leverde ik gedichten & verhalen voor zo’n 25 verschillende bundels/boeken. Ik ben lid van ‘De Drentse Schrieverskring’ (zie site DSK onder ‘Lezen!’). Verder schrijf ik sinds 2013 elke maand een column voor de site ‘Gieterveen.com’ (ook via mijn eigen site ‘www.veenberichten.nl‘ te lezen of op mijn naam ‘Willem Haandrikman’). Ik lever bijdragen aan het Drents Literair Tiedschrift ‘Roet’ en heb enige portretten van gevangenen en slachtoffers van het voormalig Kamp Westerbork geschreven (zie aldaar). Vanaf april 2017 t/m eind 2018 schreef ik vrijwel dagelijks een 169woordenstukje, in totaal 550. Op www.veenberichten.nl zijn die te vinden onder de titel ‘Leven met ik‘ (na de inhoudsoverzicht per maand te lezen). Ze gaan over alledaagse zaken zoals ritjes door de Noordelijke provincies en verderop in ons land, over muziek, boeken, schrijvers, huis, tuin en keukenzaken, kunst, milieu, kanker, wandelingen met of zonder hond, mijmeringen…. Vanaf 2019, niet langer gebonden aan de door mijzelf opgelegde 169 woorden per stukje, schreef ik weer vrijuit en plaatste deze en ook enige langere verhalen onder de titel Terwijl de wasmachine draait. Ze bestrijken de jaren 2019 en 2020. Met het blogboek Onderliggend geluk ben ik in januari 2021 begonnen. De titel verwijst naar de aanduiding ‘onderliggend lijden’, dewelke door de uitbraak van corona (covid-19) ineens heel veel werd gebruikt. Het geluk zit ‘m mijns inziens in het feit dat wij -mijn vrouw en ik en onze naaste kring – er tot op heden (augustus ’21) goed doorheen zijn gerold en dan mag je best wel van geluk spreken. Wij zijn weliswaar gevaccineerd (gevacciNOORD!), niettemin blijft het oppassen geblazen.
Vanaf januari 2022 ben ik begonnen met blogboek Legoën op leeftijd. Onregelmatig komen er nieuwe stukjes bij. Over wat er zich hier thuis, in onze omgeving of in de buitenwereld afspeelt. Afgelopen juli heb ik alle 169woordenstukjes opnieuw doorgelezen, hier en daar verbeteringen en/of correcties aangebracht. In december a.s. komt er een boek uit over de Drentse Aa, waarvoor ik een verhaaltje heb aangeleverd. Vanaf januari 2023 begin ik met het volgende blogboek getiteld: Oké dan! Op 7 januari j.l. was Mischa van Huijstee (lid van De Drentse Schrieverskring) bij me op bezoek om een werkplekfilmpje op te nemen. Het is te zien op ww.drentseschrieverskring.nl. Verder elke maand nieuwe column op www.gieterveen.com. Reageren kan via hetburchtje@gmail.com. Ik wens u veel leesplezier. Hart. groet, Willem.