Auteur: Willem Haandrikman

inhoud van LEVEN MET IK

Vrolijke en minder vrolijke 169 woorden miniatuurtjes over alledaagsheden. Over uitstapjes van Appingedam tot Zaltbommel, over ontmoetingen met mensen en dieren, over muziek, boeken & lezen, over allerhande ergernisjes zoals zwerfvuil & vernielzucht, over de liefde voor flora & fauna, over verleden & toekomst, over katten & honden, over ziekte & dood…… Per maand aan te klikken. Pijltje links terug en hoppa…. Reageren via mailadres: hetburchtje@gmail.com APRIL 2017— Jurkjesdag; Treffen; Verkoopstrategie; Schuilen; Lijstje; Krabgevaar; Opvreten; Ontmoeting; Naam; Voetprint; Stoepkrijten; Spijbelen; Bamboe; Mannenkwestie; Eethoek; Encore; Briefje; Anachronistisch; Staken; Afdruipen; Haastman; Lasles; […]

Verder lezen

Augustus 2017

Decadentie 1.8.17 Vanmiddag kocht ik bij de Lidl een schaaltje met zes appels. Ik koop zelden appels. Mijn vrouw wel, meestal eentje. Om meteen op te eten. Zes is voor ons doen dus veel. Het schaaltje lag in een doos waarvan ik vermoedde dat die weggegooid zou worden. Eén van de appels bevatte namelijk een bruin plekje. De andere appels waren puntgaaf. De verwende consument wil nu eenmaal geen butsje. Tegenwoordig is veel voorverpakt. Ik zou ze uit de verpakking halen, een bak ernaast zetten, zacht prijsje erop, klaar. Maar […]

Verder lezen

Juli 2017

Reizen 1.7.17 Vandaag gaan we treinen. Zo nu en dan moet ik even uit het dorpse cocon. Er was een tijd dat ik dit regelmatig deed. Het deed er niet toe waarheen. Reizen om het reizen. Maar mijn actieradius wordt steeds kleiner. Op de wereldkaart uitgemeten niet groter dan de passerpunt. Ik zou de titel ‘Reis door mijn kamer’ graag hebben bedacht, zonder me opgesloten te voelen. Alles dichtbij de hand. Geen last van zieke geesten die ik op perrons aantrof, geen voortrazend stadsverkeer. Met dat belastend beeld voor ogen […]

Verder lezen

Juni 2017

Kieviet 1.6.17 Zo-even zag ik bij Gieterzandvoort op het fietspad een kieviet lopen. Wat doet die hier, dacht ik. Geen alledaagse plek voor deze tamelijk zeldzaam geworden weidevogel. De kans om hier een jong groot te brengen is welhaast uitgesloten. Boeren moorden ze vaak onbewust uit door vroegmaai en natuurorganisaties door hun vijanden te beschermen. Misschien koos deze op de gok een nestplaats tussen het fietspad en de rijweg. Een beroerdere plek is bijna niet denkbaar. Mijn vader zei eens: ‘Suchst sikkom gien vogels meer’. Hij bedoelde denk ik vooral […]

Verder lezen

Mei 2017

Uitgearbeid 1.5.17 Ik verjaarde gelijk met Juliana, onze vorstin. Hoe anders zou het zijn gegaan als ik op 1 mei was geboren. Nee, het werd Koninginnedag. Je zou denken dat dit voor een kind prachtig was. Menig vriendje of vriendinnetje gaf duidelijk blijk van afgunst. Maar het had ook nadelen. Ter opluistering van de feestvreugde vonden in ons dorp namelijk allerlei activiteiten voor kinderen plaats en ik was, door het voorzitterschap van mijn vader van de Oranjevereniging, wel verplicht hieraan deel te nemen. Mijn verjaardag schoot er daardoor gewoonlijk bij […]

Verder lezen

December 2018

Topavond 1.12.18 Soms heb ik een onverwacht gelukje. Niet dat dat zo bijzonder is, want alleen al het feit dat ik in Nederland leef en niet in bijvoorbeeld Zuid-Azië, Midden-Afrika of Groenland, ís al een onmeetbaar groot geluk. Nee, het is toegevoegd geluk. We waren naar het theater. Vooraf ben ik weleens huiverig hoe de plek waar wij komen te zitten zal uitpakken. Wij hadden kaartjes voor rij 15. ‘Ik hoop dat wij het een beetje goed kunnen zien’, zei ik tegen mijn vrouw. Dat viel enorm mee. We zaten […]

Verder lezen

November 2018

Allerzielen 2.11.18 Een niet-katholiek schijnt niets van Allerzielen te begrijpen. Dat zeggen de papen. Elk geloof bulkt van de malle fratsen. Ik leerde Allerzielen kennen door het boek Onder de vulkaan van Malcolm Lowry. Een boek dat kerkelingen beter niet kunnen lezen. Vanavond organiseerde onze uitvaartvereniging Allerzielen in ons katholiekarm dorp. De aloude richtinggebonden rituelen zijn zichtbaar aan het uitbreken. Het maakt niet meer uit welke Pief men aanbidt en in een altaartje als zielenheil voor een overleden familielid of vriend plaatst. De goudse kaarsen zijn waxinelichtjes geworden. Gewapend hiermee […]

Verder lezen

Oktober 2018

Sterretje 1.10.18 Soms heb ik een dag met een ‘sterretje’. Deze aanduiding pik ik van C. -in de regel Kees genoemd- Buddingh’. Hij gebruikte het meerdere keren in zijn dagboeken en in een gedicht. De afgelopen dagen voelden als pijnlijke naweeën door het overlijden, het gedoe en de crematie van schoonmoeder. De wandeling met het groepje gemeentemedewerkers voelde dan ook als een verademing. Doel was hen mijn dorp te laten zien en te wijzen op eventuele minpunten. Afgezien van de komst van de horizonvervuilende windmolens, had ik die niet. Na […]

Verder lezen

September 2018

Rossi 1.9.18 Het leven is een gelijk een stikselwerk; enerzijds prachtig, anderzijds een drama. Ik spreek puur voor mezelf. Goed geluimd stap ik de deur uit en het nodige ongeluk komt al miezerend op me af. Na de kopstoot van amper een jaar geleden, overkwam ons nu het afscheid van Trudie en de onverwachte dood van Gerrit. De wegvaging van tweederde van ons huisdierenbestand in amper twee weken voelde als een dreun. Dat er op den duur een nieuwe hond zou komen was zo zeker als wat, alleen niet wanneer. […]

Verder lezen

Augustus 2018

Zomergrap 1.8.18 Ik las dat Mars vannacht dichterbij staat dan normaal. Het was een bericht waar ik niets mee kon, maar mijn vrouw is erg in geïnteresseerd in het universum en dus stonden we tegen middernacht het zwerk af te koekeloeren. ‘Waar staat dat kreng nou?’ zei ze lichtelijk verhit. Er waren een paar kandidaten die ervoor in aanmerking zouden kunnen komen. Onderwijl moest ik denken aan Pa Pinkelman, die varend in een luchtballon oreerde dat de steden onder hen net als in De Grote Bosatlas al naar gelang het […]

Verder lezen

Juli 2018

Handelaar 1.7.18 Op onze jaarmarkt zag ik in een stalletje een rij cd’s liggen. Meest doorsnee klassiek werk, maar ook een dubbelaar van Louis Armstrong. Ik zag geen prijzen, daarom vroeg ik aan de buikige verkoper wat het kostte. ‘Tseen joeroos’, zei hij in een gebrekkig soort Duits. ‘Five joeroos’ bood ik, want ik vertik het om met mijn anderhalve woord Duits te stumperen. ‘Nein, tseen joeroos’, zei hij opnieuw. Ik had nu zeven euro kunnen zeggen, maar dat vond ik te veel. De man zoog aan zijn sigaret en […]

Verder lezen

Juni 2018

Ketterij 1.6.18 Ik zou toch nooit een geloof kunnen hebben, dacht ik, toen Wilfried op mijn schoot sprong en als een uit het lood geslagen wasmachientje tegen mijn gezicht begon te wrijven. In geen enkele geloofsleer komt de helende kracht van de huiskat voor. De ouwe Egytenaren hadden nog wel oog voor deze muizenvanger, maar in Europa werd het dier in verband gebracht met ketterij, hekserij en zwarte magie. Bij andere godsdiensten is de kat een onrein dier en wordt geweerd. Ik moet er niet aan denken dat iemand vanwege […]

Verder lezen

Mei 2018

Voort! 20.5.18 Mijn vrouw zei vanmorgen ‘Waarom schrijf je niet meer van die korte stukjes?’ Ze heeft wel een punt. Maar het schrijven van het portret van Doba Stein, een klus voor het Herinneringscentrum Kamp Westerbork, kost erg veel tijd. Via JewishGen.Org in New York kwam ik terecht bij Adam Szczech in Polen om achter de gegevens van Doba te komen. Hoewel hij mij eerstens wantrouwde (niet onlogisch, het racisme bloeit immers weer op), werd het toch een hele fijne correspondentie. Het Zuid-Poolse dorp Ryglice, waar Doba werd geboren en […]

Verder lezen

Maart 2018

Snaaien 1.3.18 Ik ben een snaaier, daar kom ik eerlijk voor uit. Het woord snaaien heeft een negatieve klank, maar op het gevaar af dat ik nu voor een doerak wordt aangezien, gebruik ik het toch. Mijn snaaien bevindt zich keurig binnen de regels van de wet. Ik snaai vooral voedsel waarvan de houdbaarheidsdatum verstrijkt. Gisteren had ik bijvoorbeeld 3 pakken vla en 1 pak melk. Alle pakken zijn voorzien van een sticker met 35% korting en de toevoeging ‘Weggooien is zonde’. Kortgeleden werden deze pakken met zuur overgoten en […]

Verder lezen

Februari 2018

Pink 1.2.18 Ik keek naar de Grammy Awards-uitreiking en schilde onderwijl een appeltje. Een opkikker-presentje van nichtje Heidi. Het waren appels met de sticker Pink Lady, een soort die ik zelden koop. Een heerlijk fruitje niettemin. Op de buis verscheen tezelfdertijd de zangeres Pink. Dat zijn van die toevalligheden waar ik regelmatig tegenaan loop. In het ziekenhuis babbelde ik vorige week met een verpleegster die van oorsprong uit Tubbergen kwam. Tjee, Tubbergen. Ik kende het alleen van de motorraces van vroeger. Jaren die naam niet gehoord. Nu keek ik vanmorgen […]

Verder lezen

Januari 2018

Rustjaar 1.1.18 In de vpro-gids las ik over het doordraaien van boeken die niemand wil hebben. Dat is een hard gelag voor de schrijvers ervan. Zijn er, dacht ik toen ik het las, niet veel te veel boeken? Wordt er niet veel te veel uitgegeven en zou men -de uitgevers voorop- niet eens een soort rustjaar (sabbatical year) moeten invoeren en in dat jaar de ‘vergeten boeken’ van de afgelopen jaren alle aandacht geven? Dat wil natuurlijk niemand, want het zou kunnen lijken op het verbieden van het uitgeven van […]

Verder lezen

December 2017

Úitstekend 1.12.17 Er gebeuren rare dingen in mijn lichaam. Neem die vervelende ontsteking aan mijn piemel, penis, plasorgaan of hoe ik het apparaat ook moet noemen. Een ontsteking, zei de dokter. Waarschijnlijk ontstaan door een gesprongen adertje. Net wat ik dacht (zie: Venetië, 27.7.17). Wat men zoal niet kan oplopen bij een onschuldig robbertje bedvechten. ‘Kan door lidtekenweefsel zijn ontstaan’, zei ze. Ze verwees me voor nader onderzoek door naar het ziekenhuis. Niet leuk, maar beter dan om de rest van mijn leven opgescheept te zitten met een krakkemikkige piemel. […]

Verder lezen

November 2017

Knoeier 1.11.17 In de Ziekenhuistop100 van het Algemeen Dagblad bungelt het hospitaal dat in 1988 mijn voorhuid amputeerde in het onderste blokje. Dat ze nog wordt genoemd, dacht ik, toen ik de lijst doorkeek. Het was al nooit een lolletje mijn onderlijf voor een arts te moeten ontbloten, maar na deze slachting werd het een ware bezoeking. In erecte staat worden de stiksels nog aardig recht getrokken, maar halfwassen of slapend lijkt het meer op een gebutste rollade. Enige jaren geleden kreeg ik een pijnlijke lymfeklierinfectie waarvoor ik naar het […]

Verder lezen

Oktober 2017

Boeken 1.10.17 De pest met boeken is dat je er al gauw teveel van hebt en toch volhoudt er nooit genoeg van te kunnen krijgen. Als mij de tijd wordt gegund alle nog niet gelezen boeken te lezen, dan moet ik nog minstens een kwart eeuw in goede geestesgezondheid bestaan. Elke nieuwe aanschaf is dus onzinnig. Onlangs heb ik de gescoorde boeken van dit jaar geteld en kwam op 80, waarbij ik zeker enkele ben vergeten. Met andere woorden; tegen het nieuwe jaar haal ik wellicht de 100. Vanmiddag liepen […]

Verder lezen

September 2017

Aanstelling 1.9.17 Precies 50 jaar geleden trad ik in dienst van het bedrijf Stork te Assen. Mijn vader stond erop mee te gaan naar het sollicitatiegesprek, omdat hij als landbouwer dacht een zekere invloed te hebben. Maar de personeelschef, meneer Van Ree, negeerde hem wijselijk. Op zijn vraag naar hobby’s of plezierige bezigheden, zei ik, dat ik graag tekende en schilderde. Hierin was hij erg geïnteresseerd. Dit lag in de lijn van het fijne machinewerk, zei hij. Mijn vader sloeg dat tekenen en schilderen van mij niet erg hoog aan, […]

Verder lezen

April 2017

Jurkjesdag 1.4.17 Ik moest even naar de bakker. Mijn vrouw is allergisch voor producten die melk bevatten en daarom moet ze speciaal brood. In de bakkerswinkel stonden twee rijen klanten. Stellig had het mooie weer hiermee te maken. Mensen gaan dan wat makkelijker de deur uit en zijn sneller geneigd geld uit te geven. Tussen al dat snoepgoed wordt een mens week. Er liep een jonge vrouw langs de winkel en stapte naar binnen. ‘Jeetje’, zei ze, toen ze de twee rijen zag. Ik gaf haar wat ruimte. ‘Dank u’, […]

Verder lezen